شبکه‌های اجتماعی ارتباط بین افراد را امکان پذیر می‌کنند وآن را گسترش می‌دهند. این مشخصه و آمیختگی با تلویزیون باعث می‌شود تا افراد بدون توجه به فاصله‌های جغرافیایی‌شان، هم زمان برنامه‌ای را ببینند و با هم گفت‌وگو کنند.
برای این کار وب‌سایت‌های مشخصی وجود دارند که برخی از آنها بهتر و معروف‌ترند.
این پایگاه‌های اینترنتی با استفاده از فناوری برای بینندگان امکان تماشای تلویزیون را فراهم می‌کنند. تا اینجای ماجرا خیلی خاص نیست؛ مدت‌هاست که می‌شود در اینترنت برنامه‌های تلویزیونی را دید، البته نه همه تلویزیون‌ها. اما مشخصه اجتماعی کردن ماجرا، نکته جالب آن است.
حتماً تماشای یک مسابقه ورزشی، فیلمی سینمایی و... با خانواده، دوستان و... جذابیت‌های خاص خودش را دارد. همه با هم از تماشای آن لذت می‌برید، کٌری خوانی و...
«تماشا و دیدن اجتماعی» عبارتی است که برای اینجا درست شده و به کار می‌رود، یعنی کاربران سایت برای خودشان اتاقی مجازی درست می‌کنند و برنامه مورد نظرشان را با هم می‌بینند.
این اتاق‌ها هر زمان که یک کاربر برنامه تصویری را انتخاب می‌کند، ایجاد می‌شود و معمولاً یک موضوع اصلی و مرکزی دارد.
در این اتاق‌ها، بیننده‌ها می‌توانند افراد دیگری را که هم زمان دارند آن برنامه را تماشا می‌کنند، پیدا کنند و درباره آن با هم گپ بزنند.
کاربران حتی می‌توانند در باره برنامه‌ها رای بدهند، یا به‌طور جزیی روی بخش خاصی از برنامه متمرکز شوند و قسمت خاصی را به رای بگذارند.
این سایت‌ها باعث می‌شوند تا افرادی که به‌طور فیزیکی از هم دورند، احساس نزدیکی کنند.
خیلی‌ها، این‌ور و آن‌ور دنیا، دوستی، آشنایی و فامیلی دارند که شاید این نوع تماشای برنامه بتواند حس دوری شان را کمی از بین ببرد.
